De enige zekerheid is de constante verandering. Dat is een uitdrukking die mij de laatste tijd nadrukkelijk door het hoofd speelt. Constante verandering is niets nieuws. Organisaties en medewerkers zijn er aan gewend. Denk aan nieuwe producten en diensten, aanpassing van nieuwe wetgeving, fusies en overnames. De kredietcrisis echter, veroorzaakt negatieve veranderingen in een heel hoog tempo. Zo vraagt de hoofdredacteur van de Quote 500 zich af of er nog wel 500 rijken zijn. Maar ook berichten in de serieuze media spreken boekdelen. ‘Werkloosheid stijgt voor het eerst sinds jaren. Het CWI ging er in juni van dit jaar nog van uit dat de werkloosheid zou dalen in 2009, nu is de verwachting dat het aantal werkelozen snel stijgt’. Volgend bericht: ‘De FNV komt met een plan voor versoepeling tijdelijke werkloosheid. Ondernemers kunnen door een aantal werknemers tijdelijk te ontslaan, de klappen van de kredietcrisis beter opvangen’.
Vooral de enorme snelheid van de verandering is ongekend. Dit merkt ook een opdrachtgever van mij. Tot voor een paar weken terug lag de focus op het binnenhouden van goede medewerkers en het aantrekkelijk blijven voor nieuwe medewerkers. Het binden en boeien stond centraal. Orders in overvloed, het enige opstakel was het gebrek aan goede vakmensen. Er werd een beroep gedaan op de flexibele houding van het personeel, op overwerk en er werd veel gebruik gemaakt van flexibele contracten. Nu lopen de orders plotseling sterk terug en moet men afscheid nemen van de uitzendkrachten. Het is pijnlijk om mensen die tot voor kort gemotiveerd hun bijdrage leverden aan het bedrijf, te zien vertrekken. Want al blijkt het hanteren van flexibele schillen ( een aantal vaste contracten, aangevuld met tijdelijke contracten en daaromheen een schil van uitzendcontracten ) voor de organisatie strategisch een goede keuze, pijn doet het wel afscheid te nemen van betrokken medewerkers. Het enige wat je in deze situatie kunt doen is benadrukken van het feit dat je, door de omstandigheden, genoodzaakt bent tot deze beslissing en dat je met de medewerkers waar je afscheid van neemt, contact onderhoudt om ze op de hoogte te stellen van de ontwikkelingen. En het is nog altijd zo dat de continuïteit van de organisatie, het collectieve belang, prevaleert boven het individuele belang. Waarbij het zeker ook belangrijk is te communiceren met, en aandacht te geven aan de vaste medewerkers die ook met de veranderingen te maken hebben.
De constante verandering als enige zekerheid. Wat kun je doen en hoe ga je ermee om? We houden van doelen stellen en van plannen maken en dat is in een groeiscenario natuurlijk een stuk prettiger dan onder de huidige omstandigheden. Maar de uitdaging is des te groter, echte professionals weten hier flexibel mee om te gaan.
Dat geldt ook voor mij, want ik heb de gedachten over de besteding van mijn kleine beleggingspolis al fors bij moeten stellen. De Quote 500 is ook voor mij nog ver weg.
Hoewel.. De enige zekerheid is de constante verandering!
Jacqueline van Vreden
