Ik werk op een afdeling groepswonen in een zorginstelling. Het is kleinschalig en voor de bewoners heel prettig en overzichtelijk. Ik geniet van mijn werk, maar erger me aan mijn collega’s. Ondanks duidelijke afspraken blijken zaken bij het overnemen van de dienst niet voor elkaar, zoals het op peil houden van voorraden en het schoonmaken van bepaalde dingen.
Afspraken en beloftes die niet worden nagekomen, werk afschuiven, weinig voor de collega over hebben; allemaal zaken die voorkomen in de top 10 ergernissen op het werk. Vaak is er dan de roep om hardere afspraken en verschijnen er bijvoorbeeld briefjes op het toilet. Of dat helpt, is de vraag. Het blijft behelpen, net als thuis. Ik kan honderd keer roepen dat je moet denken aan degene die na jou komt, ik zal niet vertellen hoe vaak ik al niet vanaf het toilet heb geschreeuwd dat ze een rol moesten gooien….
Naar mijn idee zit er weinig anders op dan er mee omgaan zoals je thuis doet. Blijf er wel de aandacht op richten, één keer iets aangeven en verwachten dat het goed loopt is in alle gevallen whishfull thinking. Vragen stellen om samen een oplossing te bedenken is ook verstandig. Bijvoorbeeld: “Op welke manier kunnen we dit samen oplossen?” Op deze manier geef je de ruimte aan iemand zonder te beschuldigen. Het maakt de ander ook mede verantwoordelijk voor de gekozen oplossing en dus doet deze beter zijn best. Maar zorg dat die aandacht wel binnen bepaalde proporties blijft. Anders wordt het een enorm issue en er zijn belangrijker dingen dan een wc rol. Blijkbaar horen deze zaken erbij en als je kunt accepteren dat het is zoals het is, leef en werk je een stuk makkelijker. Ga ervan uit dat jouw collega’s zeker niet expres een voorraad vergeten aan te vullen of met opzet iets niet schoonmaken. Als we net zo mild en verdraagzaam tegen onze collega’s zouden zijn als tegen onze kinderen zou er al een hoop veranderen op de werkvloer.
Weet jij wat er tijdens de dienst van je collega is voorgevallen?We zijn vaak geneigd om zaken die goed gaan aan ons zelf toe te schrijven en met de vinger naar de ander te wijzen als er iets niet goed gaat. Maar weet je echt hoe het zit? Neem de tijd om een goede overdracht te doen. Luister en verplaats je in de ander.
Vaak blijken dingen anders te zijn dan we op voorhand dachten en dat scheelt ons een hoop ergernis. Hoewel het irritant blijft als er geen wc papier is, vooral als je alleen thuis bent.
Jacqueline
