Ik werk met veel plezier. Nu is laatst een nieuwe collega aangenomen, die hetzelfde werk doet als ik maar wel meer verdient. Ik vind het kinderachtig van mezelf, maar het steekt enorm.
Ik neem aan dat je met je leidinggevende hebt gesproken en in ieder geval weet wat de reden is voor dit verschil. Het kan voorkomen dat iemand meer verdiende bij zijn vorige werkgever en jullie huidige werkgever hem een vergelijkbaar salaris wil bieden, of simpelweg omdat je nieuwe collega beter over zijn salaris heeft onderhandeld. Je kunt met je leidinggevende bespreken of er mogelijkheden zijn dit verschil te verkleinen. En er zijn misschien mogelijkheden op andere gebieden, denk aan studieregelingen, vergoedingen etc. Ik hoop dat je hierdoor niet je plezier in je werk verliest. Geld is belangrijk, maar van betekenis kunnen zijn en het gevoel ergens bij te horen zijn minstens zo belangrijk.
Maar even terug naar jouw reactie, deze is zeker niet kinderachtig, eerder menselijk. Wij mensen zijn in het algemeen geneigd onze eigen situatie te vergelijken met die van anderen uit onze omgeving. Ons geluk lijkt relatief en is afhankelijk van dat van anderen. Ook al weet je dat het niet handig is, toch raak je gefixeerd op vergelijkingsinformatie. Bij kinderen, die nog niet helemaal volgens de sociale normen handelen, zie je dat ook zo mooi. Als ik vroeger, toen mijn kinderen nog klein waren, één kind uitgebreid prees over iets, kwam er vaak meteen een vraag van een ander: “Vind je mij ook goed mama?”
Een onderzoek onder Amerikaanse studenten wees uit dat een duidelijke meerderheid (62%) zich “gelukkiger” zou voelen met een aanvangssalaris op jaarbasis van 33.000 dollar, in de wetenschap dat hun jaargenoten 30.000 dollar kregen, dan met een salaris van 35.000 dollar, terwijl ze wisten dat de anderen 38.000 dollar kregen.
Vergelijken is menselijk, maar niet altijd wenselijk. Wenselijk is dat je je meer op jezelf richt en kijkt hoe je jezelf kan verbeteren. Jezelf met je eigen eerdere prestaties vergelijken, in plaats van jezelf met anderen te vergelijken. Je fouten niet verbergen maar er iets van proberen te leren. Je automatische piloot weet constant het spoor van de vergelijking te vinden. Met aandacht en bewust nadenken kun je hier vanaf komen. Vooral ook omdat het snel lijkt dat een ander het beter voor elkaar heeft dan jij.
Mijn oma zei vroeger al: ie kiekt er wel op, maar ie kiekt er niet in. Het gras bij de buren lijkt groener, maar dat kan ook komen omdat ze meer shit hebben.
