Ik dacht dat de opvoedingsprogramma’s uit waren, maar afgelopen donderdag was ze er weer. Super Nanny uit Engeland. Er was weer belangrijk werk te doen in een wanhopig gezin. Met mijn dochter keek ik naar gillende kinderen die hun ouders en elkaar schopten, sloegen en beten. Wat mijn dochter van 12, die het misschien ook allemaal niet meer zo scherp zag vanwege het late uur, de vraag deed stellen:… ‘Hoe heb je ons eigenlijk opgevoed?’. De vraag kwam waarschijnlijk vanuit de gedachte dat zij ooit ook zo geweest was en dat het dan nog aardig goed gekomen was. Helaas, dat zou te veel eer voor mij zijn. ‘Dit is wel heel extreem, zo zijn jullie nooit geweest’. Tja, hoe heb ik jullie opgevoed? Een leuke, maar ook lastige vraag. Opvoeden, hoe doe je dat? Een vraag die mij vlak na de geboorte van mijn eerste kind nog sterk bezig hield, maar door de drukte van drie kinderen erbij, sterk op de achtergrond raakte. Ik weet ondertussen dat het kind gelukkig niet als onbeschreven blad te voorschijn komt waar je nog alles aan kunt verpesten. Dat besef geeft in ieder geval rust. Opvoeden is voorleven, las ik ooit in een boek. Geef zelf het goede voorbeeld ( wat het ene moment beter lukt dan het andere).. en doe je best. Dat geldt in de opvoeding en ook bij leidinggeven. Denk maar even aan de management kreten ‘ Walk your talk’ en ‘practice what you preace’.
Zoals er boeken zijn volgeschreven zijn over de opvoeding zijn er even zoveel boeken te vinden over management en leiderschap. En over de verschillen tussen een manager en leider. De manager is meer gericht is op de harde kant. Op het organiseren, beheersen, voorwaarden scheppen en plannen. De leider heeft visie, inspireert, ontwikkelt en stimuleert medewerkers. Als het goed is zal een goede leidinggevende beide kanten in zich hebben. Maar of het gaat om manager of leider, er zijn in ieder geval lange lijsten beschikbaar van eigenschappen waar een leidinggevende over zou moeten beschikken. Helikoptervisie, mensgericht, daadkracht, goede communicatieve vaardigheden, resultaatgericht enz. Natuurlijk is er geen enkele leidinggevende die al deze eigenschappen in zich heeft. De beginnende vrouwelijke leidinggevende die ik coach is ook bezig met de vraag; Leidinggeven, hoe doe ik dat? In ieder geval realistisch zijn en niet verwachten dat je in alles het voorbeeld kunt zijn of voor alles een oplossing moet hebben. Vertrouwen op het probleemoplossend vermogen van medewerkers en je stijl van leidinggeven aanpassen aan het niveau en de betrokkenheid van je medewerkers. Net zoals bij kinderen eigenlijk. Het belangrijkste is misschien nog wel, zowel bij opvoeden als bij leidinggeven, dat je er plezier in hebt en dat je bereid bent om te leren en om eerlijk en kritisch naar jezelf te kijken. Zelfkennis hebben, weten waar je goed in bent en wat je minder goed afgaat. Werken vanuit je eigen kracht en ontwikkeling. Zelfmanagement dus. En constant leren van je ervaringen uit de praktijk. Nu ik er zo over nadenk..dat is eigenlijk wel mijn opvoedingsstijl!
